Chłoniak Hodgkina – pielęgniarka pobierająca krew od mężczyny.Chłoniak Hodgkina to dość rzadko występujący nowotwór krwi. Najczęściej jest diagnozowany u osób młodych, w trzeciej dekadzie życia. Zazwyczaj rozwija się w węzłach chłonnych. Na szczęście jest to choroba o dość dobrych rokowaniach – pełne wyleczenie bez nawrotów udaje się uzyskać u nawet 80-90% chorych.

 

Z tekstu dowiesz się:

  • w jaki sposób objawia się chłoniak Hodgkina,
  • jak diagnozuje się chłoniaka Hodgkina,
  • jakie są metody leczenia choroby,
  • jakie są jej rokowania,
  • czy mogą się zdarzać nawroty chłoniaka Hodgkina.

Chłoniak Hodgkina – znany również jako ziarnica złośliwa – to nowotwór krwi, który zazwyczaj rozwija się w węzłach chłonnych ulokowanych powyżej przepony: w węzłach śródpiersia, pachowych, nadobojczykowych oraz szyjnych. Z czasem zmiany pojawiają się również w węzłach chłonnych znajdujących się poniżej przepony, a choroba może dawać przerzuty odległe – do szpiku kostnego, wątroby, płuc.

Ziarnica złośliwa jest niestety chorobą o niejasnych przyczynach. Przypuszcza się, że może mieć uwarunkowania genetyczne (zachorowania wśród członków rodziny), wiąże się ją z niedoborami odporności (np. na skutek zakażenia wirusem HIV lub leczenia immunosupresyjnego po przeszczepach narządów) czy infekcjami wirusowymi (np. wirus cytomegalii). Wiadomo, że chłoniak Hodgkina najczęściej występuje u osób młodych, w trzeciej dekadzie życia.

Chłoniak Hodgkina (ziarnica złośliwa) – objawy

Pierwsze objawy chłoniaka Hodgkina są mało charakterystyczne – niestety mylone bywają z przeziębieniem lub inną infekcją. Zalicza się do nich:

  • osłabienie,
  • gorączka,
  • wzmożona potliwość,
  • utrata masy ciała.

U niektórych pacjentów pojawia się świąd skóry oraz ból węzłów chłonnych po wypiciu alkoholu. Dość charakterystycznym objawem, który skłania pacjentów do wizyty u lekarza, jest niebolesne powiększenie węzłów chłonnych – pod pachami, w okolicach szyi i klatki piersiowej. Jeżeli powiększeniu ulegną węzły chłonne w jamie brzusznej, pojawić się mogą bóle brzucha, wzdęcia, zatwardzenia czy trudności w oddawaniu moczu.

Chłoniak Hodgkina – morfologia i inne metody diagnostyczne

Najczęściej wstępną diagnostykę chłoniaka Hodgkina przeprowadza lekarz POZ lub internista, do którego zgłasza się pacjent z niepokojącymi objawami. Wykonuje się wówczas podstawowe badania krwi, głównie morfologię (może, ale nie musi ona wykazać nieprawidłowości) oraz badania obrazowe (USG jamy brzusznej, RTG klatki piersiowej). Bardziej specjalistyczna diagnostyka prowadzona jest już w warunkach szpitalnych – wykonuje się m.in. biopsję węzłów chłonnych, trepanobiopsję szpiku kostnego oraz tomografię komputerową.

Onkologia – metody leczenia chłoniaka Hodgkina

Zaawansowaną diagnostyką i leczeniem chłoniaka Hodgkina zajmuje się onkologia. Głównymi metodami leczenia są chemioterapia oraz radioterapia. U niektórych pacjentów konieczne jest także przeszczepienie szpiku kostnego.

Chłoniak Hodgkina – rokowanie

Rokowania u pacjentów ze zdiagnozowaną ziarnicą złośliwą są w większości przypadków dobre – u 80-90% chorych udaje się uzyskać pełne, trwałe wyleczenie. Oczywiście pacjent musi pozostawać pod stałą kontrolą lekarza – konieczne są regularne badania krwi, a czasem również badania hormonalne.

Chłoniak Hodgkina – nawrót rzadki, ale możliwy

U 10-20% pacjentów z chłoniakiem Hodgkina występują niestety nawroty. Wówczas wskazane jest zastosowanie chemioterapii z użyciem leków uprzednio niestosowanych, a także przeszczep komórek krwiotwórczych pochodzących od pacjenta. W kolejnych nawrotach choroby stosowane są inne programy chemioterapii. Niestety, bywa i tak, że choroba jest oporna na leczenie.

O autorze

dawkawiedzy

Spora dawka wiedzy, porad i inspiracji z dziedziny finansów, rodziny, pracy, kulinariów czy technologii.

Zostaw komentarz