Rodzaje makaronu

Makaron makaronowi nie równy. Na sklepowych półkach możemy znaleźć wiele ich rodzajów różniących się nie tylko kształtem i wielkością, ale również jakością. Jak wybrać odpowiedni makaron oraz jakie jest przeznaczenie poszczególnych rodzajów makaronu? Sprawdźmy.

Spis treści:

Jak wybrać dobrej jakości makaron

Jeżeli chcesz jeść tylko makaron najwyższej jakości zwróć uwagę na jego kolor. Surowy makaron nie powinien mieć białych plamek, musi mieć żółty lub kremowy kolor. Jego powierzchnia powinna być szklista. Nie może być zbyt kruchy. Jeżeli makaron w paczce jest bardzo połamany to znak, że musiał leżeć długo na sklepowej półce. Drobno połamany makaron w opakowaniu to sygnał, że leży na półce od dawna. Najlepszym wyborem będzie makaron produkowany z semoliny, mąki uzyskiwanej z pszenicy durum, która jest żółtawa w przeciwieństwie do mąki otrzymywanej z pszenicy miękkiej. Po ugotowaniu makaronu z pszenicy durum nie trzeba hartować wodą. Drugi rodzaj makaronu dostępny na naszym rynku to makaron jajeczny. W jego skład wchodzi pszenica, jaja, woda, czasami jeszcze naturalny barwnik – kurkuma. Ilość jaj w nazwie makaronu oznacza ile ich dodano do kilograma mąki. Najpopularniejsze są makarony dwujajeczne, cztero- i pięciojajeczne. Makaron jajeczny trudno ugotować „al dente” ponieważ bardzo szybko zaczyna się kleić.

Jeśli nie wiesz, jaki rodzaj makaronu, o jakim kształcie, najlepiej podawać z potrawą czy dodatkami, które masz zamiar przyrządzić, poniżej znajdziesz listę najpopularniejszych włoskich makaronów i ich podstawowe przeznaczenie.

Anelli: po włosku słowo anelli oznacza „pierścienie”. I właśnie taki kształt przyjmuje ten makaron, który popularnością cieszy się przede wszystkim na Sycylii. stosuje się go głównie do sałatek i zapiekanek.
Bucatini: to długie rurki, bardzo podobne do spaghetti, aczkolwiek z dziurką w środku, której zawdzięczają swoją nazwę – „buco” to po włosku dziura. Produkowany z pszenicy durum. Bardzo elastyczny. Podaje się z sosami serowymi, maślanymi, jajami i rybami z puszki. Połamany może być dodatkiem do zupy.
Cannelloni: to duże rurki o średnicy 3 cm i długości ok. 8cm. Cannelloni w języku włoskim oznacza „duże rury” bądź „duże trzciny”. Znany też pod nazwą manicotti – to słowo z kolei oznacza „rękaw”. Cannelloni nadaje się do faszerowania. Nie gotuje się ich przed pieczeniem. Wnętrza tego makaronu można wypełnić farszem z mięs, warzyw i serów.
Capelli d’angelo: znany też pod nazwą „włosy anioła” to cienki, długi, owalny makaron, który zazwyczaj jest uformowany w gniazda. Produkowany z pszenicy lub gryki. Makaron ten gotuje się bardzo szybko. Capelli d’angelo dodaje się najczęściej do zup i dań dla dzieci, dobrze komponuje się z mięsem.
Conchiglie/ Conchigliette/ Conchiglioni (muszle): makaron w kształcie muszli, różnej wielkości. Najmniejsze są świetne do zup, większe można faszerować. Stanowią też bardzo dobrą bazę do zapiekanek i sałatek.
Coqulliettes (niewielkie kolanka): Dodaje się je do zup. Pasują do ciężkich, mięsnych sosów.
Cresti di galli (kolanka z falbanką): zwane też grzebieniem koguta. Fantazyjny kształt tego makaronu sprawia, że jest on bardzo uniwersalny. Jako, że łączy w sobie kształty dwóch innych rodzajów pasty, pasuje do różnego rodzaju sosów – zarówno tych lżejszych, jak i mięsnych, gęstych. Nadaje się do zup, sałatek, zapiekanek makaronowych.
Farfalle (kokardki): farfalla to po włosku motyl. Znajdują zastosowanie przy wielu daniach. Pasuje przede wszystkim do potraw z pomidorami, śmietaną lub mięsem. Trzeba pamiętać by składniki sosu podawanego z farfallami nie powinny być nadto rozdrobnione.
Fettuccine (wstążki): to długie, wąskie wstążki z dodatkiem jaj. Podaje się je z sosami śmietanowymi, serowymi, a także z krewetkami czy z kurczakiem. Nadaje się do zapiekanek.
Fusilli (świderki): najlepsze fusilli powstaje z pszenicy durum co sprawia, że jest niezwykle sprężysty i można stosować go do dań, które trzeba odgrzewać. Może być używany do dań głównych, sałatek i zup. Dzięki swojemu skręconemu kształtowi pasuje do zarówno lekkich, jak i ciężkich mięsnych sosów.
Lasagne: nazwa ta odnosi się zarówno do makaronu jak i potrawy. Lasagne makaron to szerokie, długie i płaskie płaty, które doskonale nadają się do zapiekanek. W szczególności pokrywają dania z mięs, serów i pomidorów.
Orecchiette: słowo orecchiette po włosku oznacza dosłownie „uszka”. Makaron ten jest cieńszy w środku, a bardziej gruby na zewnątrz. Tradycyjne orecchiette robi się z mąki semolina, wody i soli. Charakterystyczny kształt uzyskuje się wypychając kciukiem zagłębienia w wykrojonych krążkach ciasta.
Orzo: znane też jako manestra, kritharaki, rosa marina, reiskornpasta lub makaron gallo pion. Kształtem i wielkością przypomina ziarenka ryżu. Ma bardzo szerokie zastosowanie, można dodawać go do zup, sałatek i innych dań np. zapiekanek czy faszerowanych papryk lub dyni. Cieszy się dużą popularnością w Grecji. Najlepsze orzo powstaje z pszenicy durum.
Lumache: kształtem przypomina muszlę ślimaka. Można spotkać się ze „ślimakami” gładkimi i karbowanymi. Dostępne są lumache smakowe: pomidorowe, ze szpinakiem bądź pieprzem. Produkowane są z różnych rodzajów pszenicy. Kształt tego makaronu sprawia, że doskonale pasuje do wszystkich sosów; zarówno ciężkich jak i lekkich. Małe lumache są doskonałe do zup i zapiekanych makaronów, średnie do sosów, a te największe mogą być nadziewane (np. ricottą, mozzarellą, sosem pomidorowym, pesto, mięsem lub warzywami) bądź zapiekane.
Pappardelle: to cienki, płaski makaron, jest szerszy niż tagliatelle. Bazą ciasta pod ten makaron są jajka, dlatego jest taki puszysty. Jest też bardzo chłonny i wytrzymały. Podawany najczęściej z ciężkimi sosami. Świetny z gulaszem. Nazwa tego makaronu wywodzi się od włoskiego słowa „pappare”, które oznacza pożerać. Pappardelle serwuje się na dużym talerzu bądź w szerokiej misce.
Penne: makaron w kształcie skośnie zakończonej rurki. Może być gładki bądź karbowany. Znajduje zastosowanie w wielu potrawach. Nadaje się do zup, sałatek i zapiekanek, a także do gulaszu.
Rigatoni (rurki): to makaron rurki z prążkami po zewnętrznej stronie tuby. „Rigati” to po włosku pasiasty, co oczywiście stanowi odniesienie do powierzchni tego makaronu. Rigatoni jest bardzo podobny do penne, aczkolwiek ten pierwszy nie jest skośnie ścięty na końcach i na większą średnicę. Rigatoni serwowane jest przede wszystkim z czerwonym, mięsnym sosem. Wierzch zwykle posypuje się serem. Mozzarella bądź Romano. Stosuje się je też do zapiekanek.
Route: makaron ten przypomina kształtem koła samochodowe. Bardzo dobrze prezentuje się w zupach i sałatkach. Podawać można go też z zawiesistymi sosami.
Spaghetti: to okrągły, długi, cienki makaron. Jest mnóstwo odmian spaghetti, najpopularniejsze są dwa: ten typowy – podstawowy sprzedawany w sklepach, oraz jeszcze jeden delikatnie od niego cieńszy. Może być wytwarzany z maki pszennej, lub z mąk smakowych do których dodaje się warzywa i pieprz. Nitki spaghetti są różnej długości. Serwuje się go najczęściej z sosem neapolitańskim, bolońskim, carbonara.
Tagliatelle (wstążki): to typowy włoski makaron używany do różnego rodzaju potraw i sosów. Jest kilka rodzajów tagliatelle, które różnią się grubością i rozmiarem. Makaron ten jest płaski i szeroki. Sprzedawany jest w dwóch kolorach: naturalnym i zielonym. Tagliatelle najlepiej podawać z gęstymi sosami np. bolońskim bądź meksykańskim.
Ziti (krótkie rurki): ma rurkowaty kształt, posiada prążki na zewnątrz ciasta. Ziti występuje w wielu formach. Kształt tego makaronu sprawia, że doskonale nadaje się do wypełniania go sosem. Można też stosować go do zapiekanek. Ziti możesz zastąpić penne bądź rigatoni.
Chiński jajeczny: głównym składnikiem tego makaronu są jajka. Jest podstawą wielu chińskich dań. W marketach dostępny w wersji świeżej i suszonej. Przy produkcji tego makaronu używa się przede wszystkim mąki pszennej, którą miesza się z solą, skrobią kukurydzianą i odrobiną oleju. Gotuje się go szybko bo ok. 3 minuty jeżeli jest świeży, suszony natomiast ok. 10. By się nie kleił, po ugotowaniu warto przelać go wodą. Można go smażyć, dodawać do sałatek i polewać sosem.
Makaron ryżowy: produkowany z ryżu bądź mąki ryżowej. Może przyjmować różne kształty i rozmiary. Nie zawiera glutenu.

Makarony nadziewane

Agnolotti: nazwa agnolotti oznacza „kapelusz księdza”. Nadzienie tego makaronu może być różne. W tradycyjnym agnolotti nadzienie zrobione jest z sera ricotta lub resztek mięsa. Najlepszymi sosami do tego makaronu są marinara i Alfredo. Sałatkę z agnolotti podawaj z sosem winegret.
Cappelletti: są to wykonane z ciasta makaronowe pierożki, przypominające tortellini, lecz ich końce są inaczej wywijane – przypominają kształt ronda kapelusza. Podawane są do rosołów i bulionów. Nadzienie cappelletti tworzone jest na bazie sera, warzyw i mięsa. Można je też podawać z sosem śmietanowym, mięsnym lub masłem.

Pansotti: to nadziewany makaron w kształcie trójkąta, najczęściej z karbowanymi brzegami. Ciasto z którego wyrabia się ten makaron nie zawiera jajek. Można nadziewać je różnym farszem, aczkolwiek prawdziwe, włoskie pansotti nie będzie bezmięsne. Świetnie pasuje do wszystkich sosów.
Ravioli: to nadziewany makaron w kształcie poduszki (mogą być owalne, prostokątne lub kwadratowe). W sklepach dostępne jest ravioli świeże lub mrożone. Farsz do ravioli może być różne. Spotkać można mięsne, warzywne, z serem ricotta, z owocami morza. Ravioli podaje się zapiekane bądź gotowane, polewa się zwykle sosem śmietanowym lub pomidorowym.

Tortellini: to okrągłe nadziewane pierożki. Farszem może być mięso, warzywa lub ser. W sprzedaży dostępne są tortellini suszone, mrożone bądź świeże. Podobno inspiracją dla stworzenia tego makaronu był kształt kobiecego pępka, dokładniej „pępka Wenus. Inna teoria mówi o tym, że inspiracją nie był kobiecy pępek, a kształt pierożków odnosi się do kształtu żółwia, który był bardzo popularnym motywem architektonicznym we Włoszech.

Makarony kolorowe

zielony: uzyskiwany poprzez dodaniu do makaronu barwnika powstałego na bazie szpinaku lub bazylii.
czarny: powstaje dzięki barwnikowi z kałamarnicy.
brązowy: brązowy makaron produkowany jest z mąki razowej. Po ugotowaniu jest nieco twardszy niż makaron tradycyjny.